ارزیابی تنوع زیستی گروه‌های بوم‌شناختی گیاهی جنگل وزگ یاسوج

از مهم‌ترین مباحث در مدیریت جنگل، حفظ و توسعه تنوع زیستی می‌باشد. هدف از این تحقیق طبقه‌بندی گروه‌های بوم‌شناختی جنگل وزگ یاسوج و بررسی شاخص‌های تنوع گونه‌ای در این گروه‌های بوم‌شناختی بود. بدین منظور برای مطالعه پوشش‌گیاهی 52 قطعه نمونه 450 مترمربعی بهصورت تصادفی سیستماتیک برداشت شد. گروه‌های بوم‌شناختی گیاهی با استفاده از تحلیل ‌ دوطرفه گونه‌های شاخص و از روش رسته‌بندی تحلیل تطبیقی متعارف نیز جهت بررسی روابط بین توزیع قطعات نمونه و شاخص‌های تنوع زیستی استفاده شد. شاخص‌های تنوع زیستی گیاهی بر مبنای وفور گونه‌ها و با استفاده از فرمول‌های متداول بررسی تنوع زیستی تعیین شد. همچنین از مقایسات گروهی میانگین‌ها به روش توکی و تحلیل همبستگی پیرسون جهت تفاوت معنی‌دار در بین گروه‌ها و از تجزیه تابع تشخیص جهت تعیین اهمیت شاخص‌ها در تفکیک گروه‌های بوم‌شناختی استفاده شد. نتایج نشان داد که در منطقه مزبور چهار گروه گونه بوم‌شناختی وجود دارد. گروه اولQuercus branti-Anchusa italiica، گروه دوم Heteranthelium piliferum-Avena clauda، گروه سوم Teucrium polium و گروه چهارم Salvia reautreana بود و گروه‌های بوم‌شناختی گیاهی از لحاظ کلیه شاخص‌های تنوع، غنای گونه‌ای و یک‌نواختی اختلاف معنی‌داری داشتند، به‌طوری‌که مقدار این شاخص‌ها در گروه‌های بوم‌شناختی سوم و چهارم که در ارتفاع بالاتر و دامنه شمالی قرار گرفته بودند، بیشتر بود. گروه‌های بوم‌شناختی دوم و سوم به‌ترتیب دارای بیش‌ترین و کم‌ترین تنوع بتا بودند. در هر چهار گروه بوم‌شناختی تروفیت‌ها بالاترین شکل زیستی را به خود اختصاص دادند و از لحاظ پراکنش جغرافیایی گروه چهارم دارای بیشترین گونه‌های ایرانی–تورانی و جهان‌وطنی بود. نتایج نشان داد که شاخص‌های تنوع شانون‌وینر و غنای منهینیک به‌عنوان مهم‌ترین شاخص‌ها در تفکیک گروه‌های بوم شناختی می‌باشند.